Το κουτί της Πανδώρας
Βρισκόμαστε στο Παρίσι τις πρώτες μέρες του Μαΐου 1984, εν μέσω της ανθοφορίας μιας καταπράσινης άνοιξης. Τρίγλωσσος, άπταιστος σε γαλλικά, αγγλικά και ρωσικά, ο Αλεξάντερ Σβεντέροφ, στα τριάντα του, συνεχίζει την παράδοση των γονιών και των παππούδων του, οι οποίοι από την εποχή της μετανάστευσης στο Παρίσι της οικογένειας του Ιβάν Σβεντέροφ, ενός διάσημου διπλωμάτη, πολύ κοντά στον τσάρο Nικόλαο Β ́ και στον κύκλο της διπλωματικής του ελίτ, συχνάζουν στους ρωσικούς κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας και εκπαιδεύουν κάθε νέα γενιά με διπλή κουλτούρα: τη ρωσική και τη γαλλική. Παθιασμένος με τους υπολογιστές, έχοντας πραγματοποιήσει λαμπρές σπουδές σε αυτόν τον τομέα, επιλέχθηκε αφού πέρασε από πολλές δοκιμασίες εμπιστοσύνης, για να συμμετάσχει σε ένα διαβαθμισμένο μυστικό κρατικό πρόγραμμα. Είναι από τους σπάνιους ανθρώπους που γνωρίζουν ότι μέσα σε δέκα έως δεκαπέντε χρόνια το αργότερο, ο Ιστός θα ρίξει τα δίχτυα του και θα περιβάλλει ολόκληρη τη Γη, σηματοδοτώντας έτσι την είσοδο στην τρίτη χιλιετία με μια απίστευτη επανάσταση, σε παγκόσμια κλίμακα, όπως δεν έχει ξαναζήσει η ανθρωπότητα. Γνωρίζοντας ότι η προσωπική του εργασία στο πλαίσιο αυτού του μεγάλου έργου υπολογιστών έχει προχωρήσει, αποφασίζει να κάνει ένα διάλειμμα και να εκμεταλλευτεί τον ανοιξιάτικο ήλιο για να πραγματοποιήσει ένα όνειρο που περιστρέφεται στο κεφάλι του εδώ και αρκετά χρόνια χωρίς να έχει καταφέρει να το υλοποιήσει μέχρι στιγμής : το ταξίδι στην Ελλάδα !
Μόλις βρέθηκε στην Αθήνα, οι συνθήκες τον οδηγούν να συναντήσει τον Χριστόφορο Φωτεινό, έναν εξαιρετικό Έλληνα πιανίστα με τον οποίο γίνεται φίλος. Γρήγορα ξεκινούν συνομιλίες εμπνευσμένες από τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα που από τα πανάρχαια χρόνια και μέχρι σήμερα απασχολούν το μυαλό των ιδεαλιστών φιλοσόφων. Πρόκειται για μια επίγνωση που, υποστηριζόμενη από το αλάνθαστο βλέμμα της αφυπνισμένης ψυχής, διακρίνει σαφώς αυτό που είναι πραγματικά αληθινό από αυτό που παρουσιάζεται ως τέτοιο, ενώ είναι μόνο η δόλια μίμησή του. Ένα μονοπάτι που οδηγεί στο κέντρο του εαυτού, βασισμένο σε αυτό που ο Πλάτωνας περιγράφει ως «αναπόληση».
